2012 03 08 NIET DIRECT 11

NIET DIRECT 11

Op 8 maart vond de elfde editie plaats van Niet Direct, het avondvullende programma voor de letteren en de muziek. Een avond met deze keer een hoog “Limburg-gehalte” . Het groeiende aantal vaste bezoekers van Niet Direct verzekerde zch al in een vroeg stadium van een goede plek in het grand café van Cultureel Centrum De Bombardon, in het vaste vertrouwen dat hun weer een mooie avond zou worden voorgeschoteld. Hun vertrouwen werd niet beschaamd!

 

 

De opening werd verzorgd door Carlijn Cober, telg uit een muzikaal geslacht en in het bezit van een parelende, loepzuivere stem. Na haar aankondiging door spreekstalmeester Paul van Dooren greep ze vastberaden de microfoon om haar eerste lied zonder enige vorm van begeleiding te zingen. Ze liet het volgen door een tweede, met orkestbegeleiding op CD. Verrassend, en zeer muzikaal.

Daarna kondigde Paul veelschrijver en streekgenoot Ton van Reen aan. In het welkom had de presentator al aandacht besteed aan de Dag van de Vrouw, en Van Reen benadrukte dat zijn grootmoeders verhalen (in combinatie met een zwaar auto ongeluk) voor hem aanleiding waren geweest om te gaan schrijven. Veel van zijn werk heeft dan ook te maken met het zware leven van Peelarbeiders uit de twintigste eeuw, de klassen- en standenmaatschappij en de bekrompenheid van het dorpsleven. Nadat hij een indringend beeld had geschetst van zijn schrijversmissie las hij voor uit eigen werk. Het publiek luisterde met aandacht.

 

 

 

 

 

Als laatste voor de pauze genoot het publiek van Nienke Crijns, pianiste / zangeres, ook weer uit de eigen regio. Zij bracht met veel overtuiging o.a. een vertolking van “Imagine” van John Lennon, waarbij het publiek af en toe zachtjes meezong.

 

 

 

 

Na een korte onderbreking sprak huiscolumnist en dichter John Hölsgens de menigte toe. Hij verwees naar zijn “Occupy de Zaal” - oproep van de vorige keer, en prees zich gelukkig dat burgemeester Arno Verhoeven (die zich, nota bene, met opgaaf van redenen had verontschuldigd!) in Leudal gebleven is, en niet naar Nijmegen is verkast, waar zijn naam als burgemeester in spe werd genoemd. Op zijn volstrekt eigen manier hield hij de regionale politiek tegen het licht, wat Paul van Dooren de vraag ontlokte of hij zelf misschien politieke ambities koesterde. John zei geen nee!

De tweede schrijver van de avond, Benny Lindelauf, had zijn eerste stappen op het schrijverspad gezet om de fantastische verhalen uit zijn familie te kunnen bewaren en delen. Levendig schilderde hij hoe, in een tijd zonder radio en TV, verhalen werden verteld, waarbij de vertellers elkaar verbeterden met ware , of in ieder geval eigen, details. Zijn romans “Negen open armen” en “De Hemel van Heivisj” spelen dan ook in een groot gezin, tegen de achtergrond van het interbellum en de oorlog zelf. Ook hij las voor uit eigen werk, en wisselde dat zeer verrassend af met een gevoelig liedje in het dialect over “Moder Maas”, zichzelf daarbij begeleidend op de gitaar. Het publiek beleefde als het ware wat Benny voorlas.

 

Toen Nienke daarna afsloot met o.a. “Nothing else matters” en een demonstratie over hoe een liedje kan ontstaan in interactie met het publiek, was de avond compleet. Of, zoals Paul al kundig en spits had aangegeven, de vrouwen vormden de kop en de staart van het programma, en waren daarmee de Alpha en de Omega, het begin en einde van alles.
Vele aanwezigen verlieten de zaal in de vaste overtuiging dat ze de volgende keer weer erbij willen zijn!

Pierre Boonen